Bart, Kuta, Bergschooltjes!

nou mensjes jullie zouden je wel weer hebben afgevraagd;) weer 4 dagen geleden na het laatste blog, dus bij deze weer een opfrissing en een hele leuke dit keer;) geintereseerd lees verder en je weet waarom:d

Zondagavond 21:00 uur Nederlandse tijd zal Bart eindelijk na een drie weken in het vliegtuig stappen, naar een laatste sms'je van een goede reis begon de wachttijd. het was toch wel een leuk idee te weten dat hij binnen 24 uur bij mij zou zijn. zondag ben ik wakker geweest tot een uurtje of 1 (mijn tijd). daarna heerlijk in slaap gevallen tot de volgende morgen 10 uur, naar een broodje en wat drinken heeft Margot mij afgezet bij de grote busterminal richting Denpasar. het was toch nog denk ik een minuutje of 10 rijden met de brommer. en naar aankomst zoeken naar het busje (bemo) naar Denpasar terminal. gevonden en voor 20.000 Rp mocht ik mee richting Denpasar. dit was lekker goedkoop voor zeker 2,5 uur zitten alleen ondanks de weinig bagage was dit niet echt een pretje. we zaten met zijn 23e in dat busje lekker krapjes op elkaar (in Nederland zouden er maximaal 10 mensen in kunnen) dus lekker plakkieplakkie en zweetizweeti hahaha.

door naar kuta gereisd met de brommertaxi. dit was ong 20 minuten maar toch duurder dan de bemo. best lullig. maja vooruit omdat Bart pas laat zou aankomen heb ik smiddags al vast ingecheckt. bart had in nederland al een hotel geboekt een deluxe room dat is een iets grotere kamer, met een normaal bed. alleen bij aankomst bleken er helemaal geen van deze kamers vrij te zijn. dus kregen we een upgrade naar een familiekamer voor het zelfde bedrag als een deluxe room. dit was een keuken, leefhoek, eetgedeelte, twee badkamers en twee slaapkamers haha echt onwijs groot voor 60 euro. maar je hoort mij niet klagen upgrade is altijd goed, en het sliep heerlijk.

naar een massage en een goed diner stond mijn taxi voor de deur om richting airport te gaan. bart bleek een uur vertraagd te zijn dus was ietsjes langer wachten. om half 1 zag ik dan eind weer mijn lieve vriendje. volgens mij zag hij mij eerst niet staan, en hij wou nog vluchten maar helaas hij was te laat haha. naar een kus en een knuffel terug naar het hotel en ook Bart keek zijn ogen uit haha. lekker slapen en de volgende dag heerlijk ontbeten en in Kuta centrum vertoefd. om 5 uur smiddags opgehaald en terug met de taxi naar Singaraja. Om 8 uur savonds aangekomen en nog een bakje noedels gegeten en toen lekker wezen slapen. De wekker ging om 02:00 snachts om natuurlijk het Nederland elftal te zien spelen, voor ons begon de wedstrijd om half 3 snachts, gelukkig waren wij niet de enige die wouden kijken het veld zat redelijk vol! (we zaten in het city park of singaraja) om half 5 uur zijn we gelijk ons bedje weer ingedoken want voor mij zal we wekker rinkelen om half 8 i.v.m de tandarts.

de volgende dag (woensdag) moest ik terug naar de tandarts om mijn wortelkanaal behandeling af te laten maken. De tijdelijke vulling werd verwijderd en de wortel werd helemaal uitgecleant zo dat ze er echt zeker van waren dat er geen bacteri meer in zaten, naar 1,5 uur prutsen en weer afvullen was ik dan klaar met de behandeling en moest ik betalen. In Nederland weet ik zeker zou ik misschien wel het 4 dubbele kwijt zijn geweest, maar ik moest voor de twee behandelingen cleaning en afvullen totaal 600.000 rp betalen (ongeveer 58 euro) daarna zijn we aan het werk gegaan.

Om 12 uur stond Anik op de stoep om een bergschooltje te gaan bezoeken, het was ongeveer 30 minuten rijden, en naar aankomst was het al snel duidelijk dat het schooltje niet veel geld had, tafeltjes zagen er vervallen uit, daken die door rotting van het hout naar beneden kwamen, en bijna geen boeken of schriften voor de kinderen, hier willen Bart en Ik een aantal schriftjes voor kopen dit gaan we morgen doen en ze overhandigen aan dit schooltje ze verdienen het. Het schooltje maakt gebruik van die stroomblokken om als ze computers krijgen ze geen te grote opdonder krijgen als de stroom uitviel, alleen dit schooltje kon mij nog niet vertellen waar de computer kwam te staan, ook wisten ze niet zeker of ze er wel een krijgen.

Donderdag:
Ook vandaag zijn we een schooltje wezen bezoeken nou eigenlijk 2 schooltjes deze zaten naast elkaar. Je kon zien dat dit schooltje iets meer geld te besteden had door de staat van alle spulletjes. We kregen eerst een rondleiding door dit schooltje en een daarna kregen we wat te drinken van het schoolhoofd. Wij hadden vele vragen aan hun gesteld en hun aan ons. Later was een leraar zo leuk om ons te vragen of we nog eens willen terug komen om een les Engels te geven aan de kinderen. Dit leek ons natuurlijk heel leuk, en hier hebben we natuurlijk op bevestigd dit te doen. 15 Juli aanstaande is de dag dat wij echte leraren worden en de kinderen een 2 uur durende Engelse les gaan geven. We gaan ze vooral leren te tellen, het alfabet, namen van dingen om ons heen denk aan een tafel en een bank. En Engelse namen voor lichaamsdelen zoals hand en voet. We moeten om half 8 beginnen bij de eerste klas, en naar 2 uur gaan we door naar het andere schooltje voor nog een Engelse les van 2 uur. Ik kijk hier erg naar uit dus ben erg benieuwd hoe de kinderen dit gaan ervaren. Ze hebben op dat schooltje zeg geen Engelse leraar, en wij zijn toeristen dus de kinderen zijn waarschijnlijk erg nieuwsgierig. Bart wordt voorgesteld als Pak Bart (meneer Bart) en ik als Bu Chantal (mevrouw Chantal)

hierna zijn we nog even bij het tweede schooltje wezen kijken, en hier hebben we ook veel informatie gekregen, ze hadden al een computer staan en vroegen ons om er naar te kijken, niet veel later bleek het dat ze bedoelde dat de printer defect was en dat ze die graag gemaakt wilden hebben. Naar kort overleg met hun, bleek de cilinder van de printer kapot te zijn, en dit is duurder om te maken dan het kopen van een nieuwe printer. Dit heb ik hun ook eerlijk gezegd. En dat zeiden ze later zelf ook al, de cilinder laten maken koste over de 1 miljoen heen, terwijl een nieuwe printer 700.000 Rp kost. Tijdens het kijken kwam er nog een begrafenis ceremonie voorbij en hier hebben we even naar staan kijken. Ze kielden met de overleden persoon bij elke tempel om een laatste gebed te brengen voor de laatste keer voor zijn lichaam verbrand zou worden. Ze doen niet aan crematies want dat is hier ontzettend duur, meestal wachten ze op heel veel overleden mensen te gelijk gaan en dan doen ze ene gezamenlijke crematie met ontzettend veel mensen. Normaal doen ze hier een verbranding of begraven ze het lichaam, maar ze moeten wachten op een goede dag op de Balinese kalender.

naar dit stukje ceremonie nog weer bezig geweest en een aantal software voor hun geïnstalleerd, en uitgelegd hoe ze het de volgende keer zelf kunnen doen. ze waren gelijk erg enthousiast en waren al druk bezig de software aan het uitzoeken.

we zijn nog even met Anik mee geweest naar haar huis om een Sarong voor Bart te kopen. Bart heeft twee hele leuke uitgezocht en ik nog eentje voor de reserve. Je weet maar nooit! Daarna lekker wezen lunchen en nog even over het strand van Lovina gewandeld. Daarna terug naar huis en lekker even een paar uurtjes wezen slapen (het was al 15:00 ongeveer) we hebben beide wel 3 uurtjes geslapen. Morgen hebben we om half 10 weer een afspraak bij een ander schooltje dus ben erg benieuwd.

nu dit blogje schrijven en dan even lekker een gezellig tentje opzoeken om lekker te gaan avondeten.
ik zou zeggen tot de volgende blog;) maar kan wel zeggen tot nu toe is alles 1 groot avontuur en had het voor geen goud willen missen!!!!!!!

Tidur enak and Sampai Jumpa!