We zijn gevlogen!
Door: Chantal vd berg
Blijf op de hoogte en volg Chantal
20 Juni 2010 | Indonesië, Batavia
Zo vandaag zouden we vertrekken richting Bali, maar dit gaat natuurlijk niet zonder afscheid.
de avond hiervoor zijn we wezen eten bij Bu Julia, hier hebben wij een afscheidscadeautje gekregen, een soort schilderijdoek gemaakt door de kinderen in het weeshuis, en een soort tafelkleed gemaakt van batik. Het was een erg mooi cadeau en hier ga ik zeker heel zuinig op wezen, na het afscheidsdiner, zijn we samen met Bu Susi nog even naar de stad gegaan, ook van Bu susie hebben we een afscheidscadeau gekregen, een Sarong. Dit was een herinnering aan haar. Het is allemaal super lief. Ook hebben wij nog even contact gezocht met Sister Anaz, dit is een onwijs lieve vrouw en heeft alle dagen voor ons gezorgd. Voor het eten, de kleding uitwassen. We mochten echt niks zelfs doen, hoe graag we ook wouden.
rond 00:45 uur zijn we ongeveer gaan slapen, een korte nacht dus. Om 07:15 zijn we weer opgestaan om de laatste spulletjes inpakken, en nog even afscheid te nemen. Ik heb Wahan (iwan) een handje en kusje op zijn voorhoofd gegeven en afscheidgenomen, ik ga hem waarschijnlijk fiancieel ondersteunen, dan wordt ik dus een sponsor ouder. Zo kan ik het weeshuis toch nog een steun in de rug geven, als adoptie ouder betaal je 10 tot 15 euro per maand, dit is redelijk reëel. En het is een onwijs goed doel! En nu weet ik zelf ook waar het geld heen gaat. Het kindje is nog te jong om te laten weten hoe het met hem gaat, maar dit gaan zijn begeleiders doen tot hij zelf oud genoeg is om zelf te kunnen schrijven. Ik wil daarom ook heel graag de taal bahasa indonesian leren spreken/schrijven en verstaan. Zodat ik makkelijk in contact kan blijven met mijn nieuwe vrienden in indonesie!.
tijdens het afscheid werd ons nog gevraagd of wij een capeldienst wouden bijwonen, dit leek ons erg interessant, en hier zijn wij mee ingestemd. Dit is een soort kerkdienst van ongeveer 1,5 uur. We konden het niet erg goed verstaan, sommige woorden wel. Maar op een geven moment begonnen de kinderen te lachen dus hij vertelde waarschijnlijk grappige dingen. Tijdens het gezang mochten wij het kerkboekje van een van de zusters lenen, zodat ook wij mee konden zingen. Dit was nog een hele opgave. Om 09:15 waren we terug op onze kamer, om te ontbijten. We had roti gemaakt, en spaghetti als afscheid, omdat ze had gemerkt dat wij het erg lekker vonden de laatste keer dat ze dit voor ons had gekookt. Dit vonden wij erg lief. Nog een laatste foto momentje samen en toen zijn we richting de auto gelopen. Hier zijn we nog met een aantal mensen op de foto geweest en hebben we nog een liedje gezongen. Samen met twee kindjes (Juni en Betty) die meegingen om ons weg te brengen naar het vliegveld in surabaya zijn we gaan rijden. Van de rit naar het vliegveld heb ik niet heel veel meegemaakt omdat ik in slaapwas gevallen en weer wakker werd bij het vliegveld, wel zag ik dat we binnen twee uur waren aangekomen. En dit is vrij snel vergeleken de laatste keer toen reden we er bijna 5 uur over.
eerst moesten we nog met een Indonesische familie op de foto, waarschijnlijk om onze huidkleur en omdat we zo groot zijn. 1 meisje van de familie had gisteren de eerste prijs gewonnen bij het indonesian songfestival. Ze was te verlegen om een liedje voor ons te zingen, maar het moest een heel mooi traditioneel liedje zijn geweest. Maar dit zoek ik nog op, op het internet. Daarna nog een hapje en een drankje, en toen hebben wij ook afscheidgenomen van de chauffeur, Bu susie, Juni en betty. En zijn we door de controle heen gegaan, mijn koffer mocht als eerste door de scan, en toen zagen ze vreemde dingen (ze dachten een flesje water) dus moest mijn koffer open. Naar een onderzoek in mijn koffer en nog een extra scan waren ze het met mij eens dat het toch de batterijen waren die leken op kleine flesjes. Na deze controle heb ik de koffer laten inpakken met van die folie. Omdat het nu bekend was dat er geen gekke dingen inzaten konden ze er ook niks meer indoen. Daarna zijn we richting de incheck balie gelopen hier heb ik mijn koffer ingecheckt ik zat op 19.7 kilo nog redelijk zwaar maar aan het einde ben ik gewicht kwijt, de batterijen onder andere, wat ik overheb laat ik hier, zodat ik meer plek heb voor souvenirtjes. Naar het inchecken hebben we nog ongeveer een half uurtje moeten wachten voor we door de tweede controle konden. Hier ben ik zelf nog een keer gescand, maar hij bliepte niet dus kon doorlopen. Daar nog een uurtje gewacht en toen zijn we aan boord van het vliegtuig gegaan. we zaten op rij 17, maar omdat Arjan vrij lang is hebben we gewisseld en zaten we op rij 16 bij de nooduitgangen en dus lekker veel beenruimte. Wij hadden een zware taak op ons, mocht er iets gebeuren, vooral ik omdat ik direct langs de nooduitgang zat. Maar gelukkig er is niks gebeurd (was ik ook niet bang voor) om 16:00 uur zijn we geland op Bali, Denpasar. Naar lang wachten op de koffers stonden Ilse en de chauffeur al op ons te wachten. We hebben eerst nog even gegeten en daarna zijn we richting Bedulu gereden dit was nog ongeveer 1,5 uur met de auto. De omgeving hier op bali is zo anders dan op Java. Maar opnieuw (ondanks dat ik het alleen in het donker heb gezien) is het nu al wonder schoon, dus ik ben erg benieuwd naar morgen bij zonlicht. We kregen ons huisje te zien, en echt het was een WAUW waard! Het huis is net een week opgeleverd dus we zijn ongeveer de eerste die hier slapen. Mooie meubelen, een tv en een hele mooie badkamer (echt onwijs veel luxe) en dat voor maar 80.000 RP per avond, ongeveer 7/8 euro inclusief ontbijt.
vanavond heb ik al klein beetje gewerkt, aan een pc. Deze had een illegale Windows xp versie, hier heb ik iets bij verwijderd waardoor hij dat niet meer checkt. Ook heb ik een schrijfopruiming en een defragmentatie uitgevoerd, je merkte gelijk dat de pc weer ietsjes sneller reageerde. Na de opruiming heb ik nog twee toolbars verwijderd, dit kan ook enorm vertragen namelijk en je maakt er nooit gebruik van dus hup weg er mee. Daarna heb ik even mijn e-mail gecheckt en even een blog geschreven. Ik zit nu op bed om lekker te gaan slapen in mijn o zo mooie guestroom!!
Tidur enak (slaaplekker) Sampa jumpa and sampa besok (tot ziens en tot morgen!)
de avond hiervoor zijn we wezen eten bij Bu Julia, hier hebben wij een afscheidscadeautje gekregen, een soort schilderijdoek gemaakt door de kinderen in het weeshuis, en een soort tafelkleed gemaakt van batik. Het was een erg mooi cadeau en hier ga ik zeker heel zuinig op wezen, na het afscheidsdiner, zijn we samen met Bu Susi nog even naar de stad gegaan, ook van Bu susie hebben we een afscheidscadeau gekregen, een Sarong. Dit was een herinnering aan haar. Het is allemaal super lief. Ook hebben wij nog even contact gezocht met Sister Anaz, dit is een onwijs lieve vrouw en heeft alle dagen voor ons gezorgd. Voor het eten, de kleding uitwassen. We mochten echt niks zelfs doen, hoe graag we ook wouden.
rond 00:45 uur zijn we ongeveer gaan slapen, een korte nacht dus. Om 07:15 zijn we weer opgestaan om de laatste spulletjes inpakken, en nog even afscheid te nemen. Ik heb Wahan (iwan) een handje en kusje op zijn voorhoofd gegeven en afscheidgenomen, ik ga hem waarschijnlijk fiancieel ondersteunen, dan wordt ik dus een sponsor ouder. Zo kan ik het weeshuis toch nog een steun in de rug geven, als adoptie ouder betaal je 10 tot 15 euro per maand, dit is redelijk reëel. En het is een onwijs goed doel! En nu weet ik zelf ook waar het geld heen gaat. Het kindje is nog te jong om te laten weten hoe het met hem gaat, maar dit gaan zijn begeleiders doen tot hij zelf oud genoeg is om zelf te kunnen schrijven. Ik wil daarom ook heel graag de taal bahasa indonesian leren spreken/schrijven en verstaan. Zodat ik makkelijk in contact kan blijven met mijn nieuwe vrienden in indonesie!.
tijdens het afscheid werd ons nog gevraagd of wij een capeldienst wouden bijwonen, dit leek ons erg interessant, en hier zijn wij mee ingestemd. Dit is een soort kerkdienst van ongeveer 1,5 uur. We konden het niet erg goed verstaan, sommige woorden wel. Maar op een geven moment begonnen de kinderen te lachen dus hij vertelde waarschijnlijk grappige dingen. Tijdens het gezang mochten wij het kerkboekje van een van de zusters lenen, zodat ook wij mee konden zingen. Dit was nog een hele opgave. Om 09:15 waren we terug op onze kamer, om te ontbijten. We had roti gemaakt, en spaghetti als afscheid, omdat ze had gemerkt dat wij het erg lekker vonden de laatste keer dat ze dit voor ons had gekookt. Dit vonden wij erg lief. Nog een laatste foto momentje samen en toen zijn we richting de auto gelopen. Hier zijn we nog met een aantal mensen op de foto geweest en hebben we nog een liedje gezongen. Samen met twee kindjes (Juni en Betty) die meegingen om ons weg te brengen naar het vliegveld in surabaya zijn we gaan rijden. Van de rit naar het vliegveld heb ik niet heel veel meegemaakt omdat ik in slaapwas gevallen en weer wakker werd bij het vliegveld, wel zag ik dat we binnen twee uur waren aangekomen. En dit is vrij snel vergeleken de laatste keer toen reden we er bijna 5 uur over.
eerst moesten we nog met een Indonesische familie op de foto, waarschijnlijk om onze huidkleur en omdat we zo groot zijn. 1 meisje van de familie had gisteren de eerste prijs gewonnen bij het indonesian songfestival. Ze was te verlegen om een liedje voor ons te zingen, maar het moest een heel mooi traditioneel liedje zijn geweest. Maar dit zoek ik nog op, op het internet. Daarna nog een hapje en een drankje, en toen hebben wij ook afscheidgenomen van de chauffeur, Bu susie, Juni en betty. En zijn we door de controle heen gegaan, mijn koffer mocht als eerste door de scan, en toen zagen ze vreemde dingen (ze dachten een flesje water) dus moest mijn koffer open. Naar een onderzoek in mijn koffer en nog een extra scan waren ze het met mij eens dat het toch de batterijen waren die leken op kleine flesjes. Na deze controle heb ik de koffer laten inpakken met van die folie. Omdat het nu bekend was dat er geen gekke dingen inzaten konden ze er ook niks meer indoen. Daarna zijn we richting de incheck balie gelopen hier heb ik mijn koffer ingecheckt ik zat op 19.7 kilo nog redelijk zwaar maar aan het einde ben ik gewicht kwijt, de batterijen onder andere, wat ik overheb laat ik hier, zodat ik meer plek heb voor souvenirtjes. Naar het inchecken hebben we nog ongeveer een half uurtje moeten wachten voor we door de tweede controle konden. Hier ben ik zelf nog een keer gescand, maar hij bliepte niet dus kon doorlopen. Daar nog een uurtje gewacht en toen zijn we aan boord van het vliegtuig gegaan. we zaten op rij 17, maar omdat Arjan vrij lang is hebben we gewisseld en zaten we op rij 16 bij de nooduitgangen en dus lekker veel beenruimte. Wij hadden een zware taak op ons, mocht er iets gebeuren, vooral ik omdat ik direct langs de nooduitgang zat. Maar gelukkig er is niks gebeurd (was ik ook niet bang voor) om 16:00 uur zijn we geland op Bali, Denpasar. Naar lang wachten op de koffers stonden Ilse en de chauffeur al op ons te wachten. We hebben eerst nog even gegeten en daarna zijn we richting Bedulu gereden dit was nog ongeveer 1,5 uur met de auto. De omgeving hier op bali is zo anders dan op Java. Maar opnieuw (ondanks dat ik het alleen in het donker heb gezien) is het nu al wonder schoon, dus ik ben erg benieuwd naar morgen bij zonlicht. We kregen ons huisje te zien, en echt het was een WAUW waard! Het huis is net een week opgeleverd dus we zijn ongeveer de eerste die hier slapen. Mooie meubelen, een tv en een hele mooie badkamer (echt onwijs veel luxe) en dat voor maar 80.000 RP per avond, ongeveer 7/8 euro inclusief ontbijt.
vanavond heb ik al klein beetje gewerkt, aan een pc. Deze had een illegale Windows xp versie, hier heb ik iets bij verwijderd waardoor hij dat niet meer checkt. Ook heb ik een schrijfopruiming en een defragmentatie uitgevoerd, je merkte gelijk dat de pc weer ietsjes sneller reageerde. Na de opruiming heb ik nog twee toolbars verwijderd, dit kan ook enorm vertragen namelijk en je maakt er nooit gebruik van dus hup weg er mee. Daarna heb ik even mijn e-mail gecheckt en even een blog geschreven. Ik zit nu op bed om lekker te gaan slapen in mijn o zo mooie guestroom!!
Tidur enak (slaaplekker) Sampa jumpa and sampa besok (tot ziens en tot morgen!)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
